Het verhaal van Leen

Ik kom elke dag van Sint-Gillis-Waas naar wzc Amandina in Wuustwezel. Vijftig kilometer heen en vijftig terug. Het klinkt gek, ik weet het. Ik zou gemakkelijk dichter bij huis aan de slag kunnen. Maar ik voel me zo verbonden met Amandina! Die dagelijkse rit neem ik er met plezier bij.

We beginnen bij het begin

Ik ben mijn loopbaan als verpleegkundige nochtans in een ziekenhuis begonnen. Maar de patiëntenzorg daar voelde niet goed voor mij. Ik wou zelfs helemaal uit de zorg stappen. Ik nam me voor om drie maanden vakantiewerk te doen, om met dat geld opnieuw te gaan studeren. Ik overwoog kinesitherapie of ergotherapie, maar geen verpleegkunde meer.

Ik vond die vakantiejob bij wzc O.L.V. van Troost. Daar ging een wereld voor mij open. Het bleek dus toch mogelijk om goede zorg te verlenen en tijd te maken voor de mensen! Mijn voornemen om terug te gaan studeren, heb ik dan maar opgeborgen. Ik ben twaalf jaar in wzc O.L.V. van Troost blijven werken. Eerst als verpleegkundige, later als hoofdverpleegkundige.

De kans van mijn leven

In 2014 kreeg ik de kans van mijn leven. Samen met Ivo, de toenmalige directeur van wzc O.L.V. van Troost, mocht ik in Wuustwezel wzc Amandina opstarten. Het deed pijn om afscheid te nemen van O.L.V. van Troost, maar ik kon die kans niet laten liggen.

Een fusie, een uitdaging

Natuurlijk was de recente fusie met wzc Sint-Jozef voor iedereen een uitdaging. Elke fusie brengt turbulentie met zich mee. Maar toen we onze visies naast elkaar legden, bleek dat we meer met elkaar deelden dan velen eerst dachten. Dat was het startpunt voor een goede samenwerking.

Ook voor de bewoners en hun familie was het even wennen. Maar het vertrouwen is er. Een troef is natuurlijk ook de nieuwbouw. De kamers zijn ruim, de omgeving is aangenaam, de medewerkers zijn vriendelijk.

De sfeer

Wat mij ontzettend blij maakt, is dat ik in wzc Amandina vandaag diezelfde sfeer terugvind als destijds, toen ik voor het eerst kennismaakte met wzc O.L.V. van Troost. Ook vandaag nog krijgen medewerkers in de huizen tijd voor de bewoners. Ook vandaag nog krijgen medewerkers alle kansen om te groeien. Ook vandaag nog doet de organisatie er alles aan om een fijne werkplek te zijn. Waarom? Omdat gelukkige medewerkers de beste garantie zijn voor goede zorgverlening.